Η βιο-ηλεκτρική φύση του ανθρώπου και η υποατομική κυτταρική λειτουργία
Προκειμένου τα βιοηλεκτρικά πεδία (βιο-ηλεκτρο-μαγνητικά) να χρησιμοποιηθούν θεραπευτικά, είναι απαραίτητη η γνώση μερικών στοιχείων για την πληρέστερη κατανόηση, από τον αναγνώστη, του τρόπου με τον οποίον δρουν τα βιο-ηλεκτρικά αυτά ρεύματα. Η δυνατότητα χρησιμοποίησης βιο-ηλεκτρικών πεδίων εμπλουτίζει την φαρέτρα των σύγχρονων θεραπειών με μεθόδους αφάρμακης βελτίωσης του οργανισμού, Ταυτόχρονα οι δυνατότητες που παρέχονται έχουν εφαρμογή με κύριο στόχο την ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος και δράση στην απεμπλοκή των κυττάρων του συνδετικού ιστού και την αύξηση της ιστικής οξυγόνωσης. Έτσι ασκείται η θεραπευτική τους δράση όχι μόνο σε δυσίατες καταστάσεις, αλλά και σε χρόνιες εκφυλιστικές καταστάσεις, που ταλαιπωρούν ιδίως τους ενήλικες.
Η βιο-ηλεκτρική φύση του ανθρώπου και ο βιοσυντονισμός
Η βιοενεργειακή ή ο ηλεκτρομαγνητικός συντονισμός ( και όχι ο βιοσυντονισμός σαν έννοια εμπορική ) κερδίζει συνεχώς έδαφος και νέες αποδείξεις και έρευνες προστίθενται συνεχώς, εμπλουτίζοντας με νέες δυνατότητες τον βιο-ηλεκτρομαγνητικό συντονισμό . Η ζωή του κάθε οργανισμού εξαρτάται από την καλή λειτουργία του σε κυτταρικό επίπεδο.
Η καλή δε λειτουργία του κυττάρου εξαρτάται από την ενέργεια, που διαθέτει ο οργανισμός στον οποίον ανήκει και τον καλό μεταβολισμό του, στον οποίον περιλαμβάνεται – προκειμένου για πολυκύτταρους οργανισμούς – και η σωστή χρησιμοποίηση των δομικών βιοχημικών στοιχείων. Την απαραίτητη ενέργεια για την αποκατάσταση του ενεργειακού ισοζυγίου, την εξασφαλίζει το κύτταρο από το περιβάλλον, από το οποίον ο οργανισμός προμηθεύεται αέρα (οξυγόνο), νερό (οξυγόνο – ιχνοστοιχεία κλπ), και τροφή (κυρίως λίπη, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες), που είναι τα βασικά στοιχεία για την σύνθεση των απαραίτητων πρωτεϊνών για τις βασικές λειτουργίες του.
Η βιο-ηλεκτρική φύση του ανθρώπου και η λειτουργία των συστημάτων του
Η αξιόπιστη λειτουργία όλων των συστημάτων εξαρτάται από την ενέργεια και την ελεύθερη διακίνησή της, που είναι αναγκαία προϋπόθεση για την διατήρηση της ομοιόστασης. Σήμερα γίνεται αποδεκτό, ότι στον πυρήνα κάθε βιο-αντίδρασης βρίσκεται η κυτταρική ενέργεια. Για οποιοδήποτε φυσικό φαινόμενο απαιτείται ενέργεια Γενικά, όμως, η κυτταρική ενέργεια διακρίνεται σε δομική και λειτουργική, με την έννοια, ότι η μεν πρώτη είναι εγγενής, η δε δεύτερη επίκτητη και ανανεώνεται με την τροφή, τον αέρα της αναπνοής και την ενέργεια του περιβάλλοντος (ελεύθερη φυσική ενέργεια).
Η ενέργεια του οργανισμού επηρεάζεται από την ενέργεια των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών γύρω του (φως, κοσμικές ακτίνες, γεω-ακτινοβολίες, ατομικές ακτινοβολίες, όπως και άλλες ακτινοβολίες διαφόρων συχνοτήτων, παραγόμενες από διάφορες οικιακές συσκευές). Το ηλεκτρικό ρεύμα κατά την ροή του δημιουργεί πάντα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει τον οργανισμό, όταν είναι εκτεθειμένος σ’ αυτό. Σήμερα η ροή ηλεκτρικού ρεύματος θεωρείται, ότι προκαλείται με την κίνηση ενός από τα δυο υπο-ατομικά σωματίδια.
Η βιο-ηλεκτρική φύση του ανθρώπου και ο ηλεκτρισμός
Στον ηλεκτρισμό, τα μόνα δυο σταθερά στοιχειώδη φορτισμένα υποατομικά σωματίδια, με ελάχιστη μάζα, είναι υλικά σωματίδια (το πρωτόνιο (φορτίο θετικό +p) και το ηλεκτρόνιο (φορτίο αρνητικό -e). Επειδή δε το ηλεκτρόνιο ειναι περίπου 2.000 φορές ελαφρότερο από το πρωτόνιο, αντιδρά πιο γρήγορα στα ηλεκτρικά πεδία και τα περισσότερα από τα φαινόμενα που αναφέρονται συνοπτικά ως μεταφορά ηλεκτρικού φορτίου οφείλονται, ουσιαστικά, στην κίνηση των ηλεκτρονίων.
Στα μέταλλα και στους ημιαγωγούς είναι αποκλειστικά έτσι, αλλά σε μια εκκένωση μέσα σε αέριο, τόσο τα ηλεκτρόνια όσο και τα ιόντα παίζουν τον ίδιο σημαντικό ρόλο. Σε έναν ηλεκτρολύτη, όπως το νερό, η αγωγιμότητα οφείλεται μόνο στα ιόντα. Τόσο τα ηλεκτρόνια όσο και τα ιόντα δημιουργούν επίσης σημαντικά φαινόμενα στους μονωτές, ενώ το φαινόμενο του μαγνητισμού οφείλεται μόνον στην κίνηση των ηλεκτρονίων.
Η βιο-ηλεκτρική φύση του ανθρώπου και η βιολογική λειτουργία
Η βιολογική λειτουργία εξαρτάται από χημικές αντιδράσεις σε υδατικά διαλύματα και πολλές από αυτές τις αντιδράσεις περιλαμβάνουν ιόντα. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό συμβαίνει με μεμβράνες, οι οποίες χωρίζουν διαλύματα με διαφορετική ιοντική σύσταση. Η διαπερατότητα ή όχι της μεμβράνης συνοδεύεται από μεταβολές της διαφοράς δυναμικού με αντίστοιχη μεταβολή της οσμωτικής ισορροπίας. Γενικά, η κυτταρική ενέργεια προέρχεται από τον χημικό μετασχηματισμό της βιομάζας.
